De term orthomoleculaire geneeskunde is voor het eerst gepubliceerd in 1965 in het wetenschappelijke tijdschrift Science, door Linus Pauling, tweevoudig Nobel-prijswinnaar (voor de chemie en voor de vrede). Het woord orthomoleculair komt van orthos (=Grieks voor goed, of juist) en moleculen (de bouwstenen van ons lichaam).
In de orthomoleculaire geneeskunde probeer je het lichaam van iemand te voorzien van een juiste en optimale hoeveelheid van alle natuurlijke stoffen.
Dat wil zeggen dat er sprake moet zijn van aanwezigheid van voldoende vitaminen en mineralen en juist afwezigheid van afvalstoffen, toxinen, etc.
Een orthomoleculair arts zal in eerste instantie aandacht schenken aan de voeding, de keuzen daarin en de juiste kwaliteiten van die voeding.
Vervolgens is de juiste bereiding van belang en ook hoe het wordt gegeten (goed kauwen, niet wegspoelen met drinken, niet gehaast eten, etc.).
Verder is de opname van belang.
Als je tien mensen dezelfde maaltijd laat eten, zullen de concentraties van bepaalde stoffen in die maaltijd toch verschillen in het bloed van deze personen.
De ene mens neemt nu makkelijker bepaalde stoffen op dan de ander en bepaalde stoffen juist minder goed dan een ander.
Er is sprake van een zogenaamde biochemische individualiteit, ieder mens verschilt en er is een verschil tussen inname en opname van voedingsstoffen.
Wij kunnen bepalen hoe de opname is van diverse voedingsstoffen, zoals vetten, eiwitten, suikers, mineralen, vitaminen en aminozuren.
Op basis hiervan kan dan ook een gericht voedingsadvies en eventueel een suppletie advies gegeven worden.
In de orthomoleculaire geneeskunde speelt gezonde voeding dus een zeer belangrijke rol. Naast die gezonde voeding worden vaak gericht op een bepaalde klacht of aanleg die iemand heeft, extra voedingsstoffen gegeven, in de vorm van een dieet of als voedingssupplementen (pillen, capsules, tabletten).
Veel mensen vinden het onnatuurlijk om voedingssupplementen (extra vitaminen, mineralen, kruiden) te slikken.
Dat is het ook. Maar we leven ook onnatuurlijk. Wij wonen niet in een hutje op de hei. We willen meer comfort en luxe. Het gekke is dat we dat niet voor ons lichaam willen. Mensen geven vaak honderden euro's uit voor een periodieke controle van hun auto, maar voor hun gezondheid moet alles gratis zijn of vergoed worden.
Wij raden een periodieke controle en diverse onderhoudsbeurten van harte aan.
Vaak zien we dat iemand pas naar een dokter gaat als hij of zij ziek is. Als het dan een ernstige ziekte betreft dan sta je vaak voor moeilijke keuzen. Het is prettig als je dan al een aantal artsen, therapeuten of behandelaars kent die jou kunnen begeleiden of adviseren en dat je dat niet allemaal even nog heel snel moet regelen.
Door regelmatig te werken aan je gezondheid kun je ook echt gezonder en langer leven.
Zo zien we dat vrouwen die regelmatig sporten minder kans hebben op borstkanker en dat bij mannen die extra selenium en soja innemen hun kans op het krijgen van prostaatkanker verminderd.
Je kunt nu meer invloed krijgen op het regelen van een comfortabele oude dag.
De orthomoleculaire geneeskunde is een geneeskunde die zich richt op optimale gezondheid en wordt daardoor veel bij sporters en levensgenieters toegepast. Het gekke is weer dat we het heel gewoon vinden dat een sporter extra voedingssupplementen neemt, maar als je ziek bent zou je volgens veel reguliere artsen niets extra's nodig hebben.
Wij zien vechten tegen een ziekte als chronische vermoeidheid, kanker of reuma als een soort topsport.
Het is dan misschien niet gebruikelijk om allerlei voedingssupplementen of pillen in te nemen, maar minder kans op diverse aandoeningen dat heeft toch zeker voordelen. Er zijn vele aanwijzingen dat extra inname van vitaminen, mineralen, aminozuren en kruiden nuttig kan zijn.
